باران در بیمارستان

دخمل خوشگلم ١٢ فروردین زمان واکسن ٤ ماهگیت بود چون ١٢و١٣ تعطیل بود ما مجبور شدیم ١٤ بزنیم وبعد از دو روز برای چکاب ماهانه دکتر رفتیم ودکتر بعد از معاینه گفت همه چی عالیه و وزنت هم شده بود ٦/٦٥٠ روز ١٧ فروردین وقتی پوشکت رو عوض می کردم رگه خونی تو مدفوعت بود من خیلی ترسیدم ولی بابایی گفت چون با فشار دسشویی کردی خون بوده خلاصه من ساعت ١ بود رفتم خونه مامان اشرف وتو اونجا دو بار خیلی زیاد بالا آوردی ومن به بابایی تلفن کردم وبابایی هم گفت سریع میاد بریم دکتر تا مطب ٢بار دیگه بالا آوردی ومن همش گریه می کردم وقتی رسیدیم مطب تو به صورت کف بالا می اوردی من خیلی ترسیده بودم وهمش گریه می کردم بدون نوبت رفتیم داخل وقتی دکتر حال منو دید گفت نترس طبیعیه وقتی وزنت کرد شده بودی  ٦/٥٠گفت برای اطمینان نمونه ادرار بگیرین ودکترت گفت اگر باران اسهال بود جای نگرانی داره ولی الان مهم نیست ما با خیال راحت اومدیم خونه که نمونه ادرار بگیریم که تو شروع کردی اسهال شدن . انگار دنیا رو سرم خراب شد تو خییییییییییییییلی بی حال بودی حتی حال گریه هم نداشتی من وبابایی سریع تو رو رسوندیم بیمارستان وقتی دکتر تو رو دید بدون معاینه گفت همین الان باید بستری شه وقتی بابایی دنبال کارای بستری بود تو بی حال بغلم بودی ومن فقط اشک می ریختم وقتی پرستار اومد  تو رو ببره  رگ گیری برای سرم من دلم نیومد همراهت برم همون لحظه مامان اشرف اومد وتو رو بردن من فقط صدای گریهات رو می شنیدم وبا تو گریه می کردم شب اول منو بابایی فکر میکردیم فرداش مرخصی ولی ٦شب بستری شدی خیلی سخت بود مخصوصا این که هر دو روز یکبار رگهای نازکت بسته میشد ودوباره رگ گیری میکردن خلاصه تا انگشتهای پاتم کبود شده بود    الهی دیگه هیچ وقت بیمارستان نری

خدایا همه نی نی های مریض رو شفا بده